қонундаги ўғрилар

Унинг жиноят оламидаги “юриши” атиги 20 йил давом этган бўлса-да, деярли бутун постсовет давлатлари жиноят оламини ўзига бўйсундирган.

Россия, умуман собиқ совет республикаларида фаолият юритувчи уюшган жиноятчилик етакчилари орасида рус ва кавказ жиноий гуруҳлари етакчи ўрин тутади. Улар баъзан ўзаро низолашса, баъзан ҳамкорликда иш битирган.

Носоғлом оилавий муҳитда ўсган касалманд боланинг, бунинг устига ғирт руҳий носоғлом ўғрининг пайти келиб бутун совет, кейин эса рус жиноят оламининг “чўқинтирган отаси”га айланиши, шунча тақдир тошларидан омон қолиб, 69 ёшга кириши камёб ҳодиса эмас. Аммо...

Асарда оддий қишлоқ боласидан тортиб собиқ иттифоқ раҳбари Леонид Брежневгача бўлган қаҳрамонлар қатнашади.

Тарихчилар энг қадимги тату излари эрамиздан аввалги VII асрларга мансублигини аниқлашган.

Бу ерда тавсифланадиган тизим иерархияси асосан Россиядаги ёки постсовет республикаларидаги, “ўғри” тушунчалари ва қонунлари сақланиб қолган “қора зона”ларга оид.

Тайинланган жазо умумий тартибли колонияда ўталади.

Зоналардаги контрабанда, ҳар хил буюртмаларни олиб кириш ва чиқиш ва бошқалар ҳақида.

Зонада овқатланиб турган маҳбусга “ёқимли иштаҳа” дейилмайди. Чунки қамоқхоналарда бериладиган овқат иштаҳа билан ейиладиган овқат бўлмаган ҳеч қачон. “Ёқимли иштаҳа” дейиш масхара қилишга ўхшаб қолади.

Аксарият маҳбуслар Ленин ва Сталин суратини чиздиришган. Чунки Ленин ёки Сталинни “нишонга” олган ходим камида ишдан бўшаши, ҳатто атайлаб отган деган айб билан қамалиб ёки отилиб кетиши ҳам мумкин эди.

У ҳибслар бошлангач чегарани кесиб ўтишга муваффақ бўлган. 

Озодликда баччабозлик ва вояга етмаганларни зўрлаш билан судланиб, озодликдан маҳрум қилинганларга автоматик равишда мазкур мақом берилади.

Қамоқхонадаги табақалар ҳақидаги мақоланинг иккинчи қисмини қуйида ўқинг.